Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

88 εγκατεστημένες μονάδες ΑΠΕ χρειάζονται 100 μεταβλητές μονάδες "ταχείας απόκρισης" (λέγε με "αέριο")

Το 2017 ήταν η χρονιά που δημοσιεύθηκε ευρέως η αδυναμία των ΑΠΕ να είναι βιώσιμη  επιλογή στην ηλεκτροδότηση με ενσωμάτωση πάνω από σχετικά μικρά ποσοστά, που ακόμα και με αυτά το κόστος τους είναι μεγαλύτερο από το δήθεν ανταγωνιστικό που διαφημίζουν οι ΑΠΕτζήδες και οι παπαγάλοι τους από περίπου το 2000.  Το παρακάτω άρθρο (του 2016) είναι ενδιαφέρον επειδή:
α) χρηματοδοτήθηκε από το FP/2007-2013 της ΕΕ, β) λέει περίπου ότι και η Μελέτη Επάρκεια Ισχύος του ΑΔΜΗΕ του 2013 (σελ 40, 50 και 51) και γ) αναφέρει αυτά που ανέφεραν, τo 2017 στελέχη της Energiewende και IRENA για το κόστος ενσωμάτωσης των διαλειπουσών ΑΠΕ.


Elena Verdolini, Francesco Vona, David Popp:  BRIDGING THE GAP: DO FAST REACTING TECHNOLOGIES FACILITATE RENEWABLE ENERGY DIFFUSION? Working Paper 22454, National Bureau of Economic Research 1050 Massachusetts Avenue, Cambridge, MA 02138, July 2016


"Η διάχυση ανανεώσιμης ενέργειας σε ένα δίκτυο ηλεκτροδότησης υποδηλώνει υψηλή μεταβλητότητα παροχής. Χωρίς οικονομικά βιώσιμες επιλογές αποθήκευσης, η ενσωμάτωση ανανεώσιμης ενέργειας έχει γίνει εφικτή μέχρι τώρα χάρη στην ύπαρξη μονάδων ορυκτών καυσίμων, ταχείας απόκρισης, "ενδιαμέσου κόστους"[1] που λειτουργούν σαν εφεδρείες. Αυτή η μελέτη εξετάζει τον ρόλο μονάδων ορυκτών καυσίμων  σαν υποστήριξη επενδύσεων ΑΠΕ.  Μελετάμε την ανάπτυξη αυτών των δύο τεχνολογιών  σε συνάρτηση όλων των άλλων παραγόντων σε 26 χώρες του Ο.Ο.Σ.Α. μεταξύ 1990 και 2013. Δείχνουμε ότι, μακροχρόνια,  μια αύξηση 1% σε εγκατεστημένη ισχύ μονάδων ταχείας απόκρισης συνδέεται με αύξηση 0,88% σε μονάδες ΑΠΕ.  Τα συμπεράσματά μας είναι στατιστικά "ισχυρά". Η ανάλυσή μας επισημαίνει τα σημαντικά έμμεσα κόστη της ενσωμάτωσης των ΑΠΕ και τονίζει την συμπληρωματικότητα των επενδύσεων σε διαφορετικές τεχνολογίες ηλεκτροπαραγωγής για επιτυχή απεξάρτηση από τον άνθρακα".

'Η για να το πω πιο λιανά, 100 εγκατεστημένα MW απαιτούν 1/0,88 = 114 MW μονάδες ταχείας απόκρισης γνωστές και σαν μονάδων ...αερίου ή JetA, άντε και το ντήζελ κάνει. Ή, πολλά, πάρα πολλά φράγματα Μεσοχώρας.



Αν κάποιος υπάλληλος του ΥΠΕΝ ή της ΡΑΕ διαβάσει τα συμπεράσματα, θα δει ότι οι εάν δεν ληφθεί ύπ' όψη το κόστος των "114" μονάδων που χρειάζονται για κάθε "100" μονάδες ΑΠΕ, 1) θα ξεμείνουν από λεφτά, 2) δεν θα έχουν επάρκεια ισχύος και 3) θα ψάχνουν να βρούνε τόσο αέριο και Θεός ξέρει σε τι τιμή.   Άλλες παρατηρήσεις στην μελέτη αυτή, στις υποσημειώσεις 2 (για την ηλεκτροπαραγωγή σε διαφορετικές χώρες)  και 3 (για την μη εξοικονόμηση καυσίμων με ΑΠΕ).

Ο λόγος που αναφέρω, ξανά και ξανά την εμπειρία της Γερμανίας είναι ότι ηλεκτροδοτείται από λιγνίτη και εισαγόμενο λιθάνθρακα, πυρηνικά και αέριο που χρησιμοποιεί σαν ισχύ βάσης και όχι σαν μεταβλητή ισχύ.  Έχουν ενσωματώσει πολλές ΑΠΕ, έχουν διπλασιάσει το κόστος του ρεύματος και δεν έχουν μειώσει εκπομπές CO2.  Και αυτοί εξάγουν τα μηχανήματα ΑΠΕ που εμείς εισάγουμε. Ακούει κανείς? Μπα... Τα ξέρουν, αλλά ποιος ξέρει ποιος τους ελέγχει και λένε ανοησίες...  

___________________________
[1] Ο όρος "mid merit" αναφέρεται σε μονάδες "ενδιαμέσου κόστους" με χρήση μεταξύ μονάδων "βάσης" (τυπικά περισσότερες από 6.000 ώρες ετησίως και σχετικά φθηνό ρεύμα) και μονάδων αιχμής "αιχμής" (της τάξεως των 1.000 ωρών ετησίως και ακριβό ρεύμα). Και εδώ. Το "κόστος" δεν αναφέρεται αναγκαστικά στο κόστος που βλέπει ο καταναλωτής, αλλά στο μεταβλητό κόστος που είναι και κριτήριο "επιλογής", στην καμπύλη "κατανομής" (dispatch curve) που είχα αναφέρει εδώ).


ΜΙΑ από τις αιολικές εξαπατήσεις είναι ότι παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι είναι "φθηνότερες" (στην καμπύλη κατανομής, είναι). Φυσικά δεν είναι φθηνότερες, αφού α) υπάρχουν ΜΟΝΟ επειδή επιδοτούνται με υψηλές ταρίφες (που δεν φαίνονται στην καμπύλη κατανομής), β) προϋποθέτουν μεταβλητή λειτουργία άλλων μονάδων με υψηλότερο μεταβλητό κόστος (των μονάδων mid-merit), γ) απαιτούν άλλα κόλπα και έξοδα για την ενσωμάτωσή τους και ως εκ τούτου, δεν τα καταφέρνουν παρά μόνο επειδή είναι και υποχρεωτικές. Το πιάσατε? Είμαστε υποχρεωμένοι να τις επιδοτούμε αυτές και όλη την κουστωδία τους.

Κάποτε, θα το δείτε γραμμένο επίσημα,  οι μονάδες mid-merit θα είναι φθηνότερες στην χρήση μόνες τους, χωρίς τις ΑΠΕ που υποτίθεται στηρίζουν. Το "κάποτε" θα είναι όταν το αέριο θα πάψει να είναι σχετικά φθηνό, αφού έχουν πουληθεί πολλές μονάδες "ταχείας απόκρισης με χαμηλά τεχνικά ελάχιστα". Μην ανησυχείτε, θα συμβεί, έχει ξανασυμβεί συμβεί και στην δεκαετία του 1970.  Για την ώρα, ό,τι σας έχω πει ότι "θα το δείτε", το έχετε δεί.  Όχι ότι είμαι ...πανέξυπνος, αλλά έχω πάει σχολείο, θυμάμαι τα βασικά και είμαι ...λάτρης των αγορών.

[2] Οι στατιστικές μελέτες είναι χρήσιμες, αλλά αγνοούν τις λεπτομέρειες κάθε περίπτωσης. Πχ, η Αμερική είναι ειδική περίπτωση επειδή το γύρισε σε σχιστολιθικό αέριο. Πολύ, απρόσκοπτο και σχετικά φθηνό. Το Ρώσικο αέριο και το αέριο από το ...Αζερμπαϊτζάν ή το Ιράν έχουν γεωπολιτικό ρίσκο. Το LNG είναι πανάκριβο (και μην τσιμπάτε από καμμια-δύο τιμές σποτ). Η Δανία έχει πολλές ΑΠΕ μόνο επειδή είναι στην διασύνδεση Σκανδιναβικών χωρών και Γερμανίας, και εξαγνίζει το πολύ και κουτουρού αιολικό ρεύμα της από τηα υδροηλεκτρικά της Νορβηγίας. Αν πάει να το κάνει και η Γερμανία αυτό, πάει η Δανία, την χάσαμε. Η Ιαπωνία μετά τον σεισμό και το τσουνάμι του 2011 μπορεί να διαφημίζει ό,τι θέλει, αλλά καίει κάρβουνο.

[3]  Οι ΑΠΕ, με η χωρίς μονάδες ταχείας απόκρισης δεν φαίνονται να εξοικονομούν καύσιμα, τουλάχιστον όπως αυτά απεικονίζονται με εκπομπές CO2 από ηλεκτροπαραγωγή. Η κλασσική, επίσης στατιστική, μελέτη του York, το λέει γενικά, αλλά ξεκάθαρα. Το παράδειγμα της Ιρλανδίας λέει ότι ακόμα και με αντλησιοταμιεύσεις, και με μονάδες αερίου, τα αιολικά δεν εξοικονομούν αέριο. Μέχρι και το econews τα έχει πει...

Αυτά. Πείτε μου τώρα για ενεργειακή πολιτική και επάρκεια και ασφάλεια ηλεκτροδότησης με ΑΠΕ... Βασισμένη σε θεατρίνους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: