http://www.bloomberg.com/news/2014-10-27/europe-blackout-threat-looms-amid-power-supply-risks-study-says.html
"Οι κίνδυνοι για blackout στην Ευρώπη θα μεγαλώσουν αυτόν τον χειμώνα σαν αποτελέσματος του κλεισίματος θερμικών (συμβατικών) μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, εν μέσω ύφεσης και μεγαλύτερης εξάρτησης από ΑΠΕ. [...]
Η προειδοποίηση έγινε μετά από το κλείσιμο μονάδων αερίου, πτώση της ζήτησης για ρεύμα, χαμηλή οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνισμό από εισαγόμενο Αμερικανικό κάρβουνο. Ακόμα και με τον περιορισμό των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, οι Ευρωπαϊκές τιμές ρεύματος (τιμή χοντρικής, στον ηλεκτροπαραγωγό) πέφτουν, καμιά φορά κάτω από το μηδέν λόγω πηγών μεταβλητού και τυχαίου ρεύματος όπως πχ από αιολικά και φωτοβολταϊκά. [...]
Η αύξηση του ποσοστού των ΑΠΕ εκτοπίζει την συμβατική ηλεκτροπαραγωγή, μειώνοντας το περιθώριο ασφαλείας του συστήματος να ικανοποιήσει ζήτηση αιχμής, σε συνθήκες όπως κρύες, συννεφιασμένες μέρες που δεν θα φυσάει.
Το πρόβλημα αναδείχθηκε με την διακοπή λειτουργίας τριών πυρηνικών στο Βέλγιο για τεχνικούς λόγους ασφαλείας. Η Γαλλία εξαρτάται από εισαγωγές Βελγικού ρεύματος σε κρύες μέρες, επειδή οι Γάλλοι έχουν ηλεκτρική θέρμανση. (Μπάα; Δεν έχουν οικολογικά πέλετς στην Γαλλία;)
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξοδέψει 500 δις ευρώ τα τελευταία 10 χρόνια σε ΑΠΕ και εμφανίζει τις ΑΠΕ σαν 23% της ηλεκτροπαραγωγής. (Μόνο που οι ΑΠΕ δεν παράγουν ρεύμα παρά μόνο τυχαία, και όχι όταν το χρειάζεται ο κόσμος)
Πίσω από όλη αυτή την γκρίνια υπάρχουν μερικές αδιαμφισβήτητες αλήθειες:
1) Η ηλεκτροπαραγωγή βασίζεται στην αξιοπιστία των μονάδων που παράγουν ρεύμα όταν αυτό χρειάζεται. Και κυρίως στις μονάδες ισχύος βάσης: Κάρβουνο ή πυρηνικά.
2) Φυσικά και υπάρχει ζήτηση για ισχύ αιχμής. Αυτή, αναγκαστικά, είναι ή μονάδες αερίου, ή υδροηλεκτρικά.
3) Οι ΑΠΕ δεν είναι ούτε ισχύς αιχμής, ούτε ισχύς βάσης. Είναι τυχαία και μεταβλητή ισχύς.
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η διαχείριση ενός δικτύου φαίνεται στην "καμπύλη κατανομής" (dispatch curve), εντελώς δυσνόητη έννοια για τον μέσο άνθρωπο: Κάθε ώρα της ημέρας, η ζήτηση για ρεύμα καλύπτεται από όλες τις πηγές ρεύματος που υπάρχουν με προτεραιότητα το χαμηλό μεταβλητό κόστος (και την διαθεσιμότητα της κάθε πηγής). Αλλά, όπως προσπάθησα να εξηγήσω και εδώ, και προκύπτει και από την εμπειρία 10-20 ετών με την άθλια συνύπαρξη με τις ΑΠΕ, όταν στς πηγές ρεύματος υπάρχουν, αναγκαστικά, κατά προτεραιότητα και βαριά επιδοτούμενες μεταβλητές και τυχαίες πηγές ρεύματος (με μηδενικό μεταβλητό κόστος -- αλλά πανάκριβο συνολικό κόστος), τότε εκτοπίζονται οι άλλες πηγές μεταβλητού ρεύματος (το αέριο). Το ατύχημα είναι ότι μόνο αυτές οι μεταβλητές πηγές (αέριο) μπορούν να καλύψουν την τυχαιότητα και μεταβλητότητα των ΑΠΕ. "Εκτοπίζω" δεν σημαίνει "υποκαθιστώ". "Εκτοπίζω" σημαίνει "επιβάλλω ζημιογόνα λειτουργία και οδηγώ σε κλείσιμο για οικονομικούς λόγους". Η "Ευρωπαϊκή" απάντηση σε αυτή την ανωμαλία δεν είναι άλλη παρά η πρόσθετη επιδότηση, αυτή την φορά των μονάδων αερίου (και αναγκαστικά των αναποτελεσματικών μονάδων αερίου), με προφανή συνέπεια, να γίνεται το ρεύμα ακόμα πιο ακριβό. Επιδοτούμε μονάδες αερίου, επειδή επιδοτούμε τις ΑΠΕ. Και έως εδώ, είναι μόνο οικονομικές οι συνέπειες.
Εάν δεν το καταλαβαίνετε (και δεν είναι ...εύκολο), προσπαθούμε με μονάδες αερίου (που είναι μια χαρά για ισχύς αιχμής) να παρέχουμε την "εφεδρική ισχύ" που απαιτείται από τις ΑΠΕ. Μόνο που δεν συμφέρει να υπάρχουν αυτές οι μονάδες αερίου, ακριβώς επειδή η "εφεδρική ισχύς" είναι ασύμφορη. Ή πανάκριβη. Όταν κάτι είναι ασύμφορο, αλλά ...απαραίτητο, τότε πληρώνεις κάτι παραπάνω, για να το έχεις.
Το αρθράκι του Bloomberg παραδέχεται και κάτι άλλο: Το αδιέξοδο της παλαβομάρας ΑΠΕ+εφεδρείες από αέριο παρακάμπτεται κάπως με περισσότερη ισχύ (βάσης) από κάρβουνο. Που αναγκάζεται να λειτουργήσει σαν ισχύ αιχμής ή ...εφεδρείας (είτε μέσα σε μια χώρα, είτε διασυνοριακά). Και πού καταρρέει το θέατρο; Μα όταν για άλλους απρόβλεπτους λόγους βγει "εκτός" κάποια μονάδα βάσης, όπως στο παράδειγμα με τα Βέλγικά πυρηνικά, ή όπως το 2011 με την σπασμωδική αντίδραση των Γερμανών μετά την Φουκουσίμα. Και, προς Θεού, δεν λέω να λειτουργούν πυρηνικά που κρίνονται για οποιονδήποτε λόγο ανασφαλή, αλλά η αδυσώπητη αλήθεια παεαμένει: Χωρίς ισχύ βάσης, και ισχύ αιχμής, όταν αυτή χρειάζεται, δεν θα έχουμε πάντα ρεύμα. Και οι ΑΠΕ δεν είναι ούτε ισχύς αιχμής, ούτε ισχύς βάσης. Είναι κουτουρού ισχύς που (α) υπάρχει μόνο επειδή επιδοτείται, (β) ακριβαίνει όλο το ρεύμα παρ' όλο ότι δεν έχει κόστος καυσίμου, (γ) βγάζει "εκτός" τις μονάδες αερίου (εκτός εάν επιδοτηθούν και αυτές), και (δ) η προβληματικότητα του εγχειρήματος κάνει μπαμ έτσι και βγει "εκτός" κάποια μονάδα βάσης. Ναι, ναι, ξέρω. Αποθήκευση, έξυπνα δίκτυα κλπ. Μα όλα αυτά δεν είναι παρά ευφημισμοί για τριπλασιασμό του ήδη διπλασιασμένου κόστους του ρεύματος, και για εθελοντικά ...blackouts, που και που.
Εάν βάλετε σε όλα αυτά τον φαύλο κύκλο (α) της αλληλεξάρτησης της βιομηχανίας με την ισχύ βάσης, (β) της ύφεσης με την βιομηχανία, (γ) του φθηνού ρεύματος με την βιομηχανία, (δ) της απασχόλησης με την βιομηχανία, (ε) την 100% αδυναμία κατασκευής μιας μονάδας ΑΠΕ από άλλες ΑΠΕ, τότε θα καταλάβετε γιατί λέω ότι οι ΑΠΕ είναι μηχανισμός καταστροφής οικονομιών. Αυτό που εγώ δεν μπορώ να καταλάβω είναι εάν γίνεται επίτηδες, βάσει σχεδίου, ή κατά λάθος. Ή εάν είναι πονηρά επίτηδες, στοχευμένο, αλλά η μπάλα παίρνει και τον εμπνευστή της άσκησης, που και που.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου