Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Μπορεί και να το πάρουμε χαμπάρι...


Όσοι από εσάς διαβάζετε τι γράφω εδώ (ή σε άλλη ιστοσελίδα), από το καλοκαίρι του 2010 λέω ότι το δίλημμα που μας τίθεται είναι μαϊμού, και ότι όχι μόνο δεν έπρεπε να υπογραφεί κανέναν Μνημόνιο και καμία ερμηνευτική, αλλά έπρεπε να κάνουμε στάση εξωτερικών πληρωμών, τότε.. Και το ότι δεν θα έχουμε να φάμε σας το είπα, τον περασμένο Νοέμβριο. Θα έχουμε. Γερμανικά αποφάγια, θα έχουμε, αν είμαστε καλά παιδιά.



Την έκφραση this is Πάρτα, την πρωτοείπε, oh yes, ο a. thymosophus. Αυτή είναι χιουμοριστική έκφραση. Το έχω πει πολύ πιο τεχνοκρατικά, θα μου πείτε "who gives a shit" θα σας πω ότι η ημιμάθεια, η αδιαφορία, και οι απατεώνες συμβιώνουν μια χαρά.  Θα μου πείτε "πώς να πάρω σοβαρά κάποιον που αναρτά πράσινα φλουό βρακάκια. Θα σας πω ότι και ο κύριος Διοικητής φλουό γραβάτες φοράει.

Το Taxalia αμφισβητεί ότι υπάρχουν "προδότες".  Ούτε ο Τσολάκογλου ήταν προδότης. Για το καλό της πατρίδας υπέγραψε. Αυτή την φορά υπάρχουν λεφτά που ήθελαν και θέλουν να υπογράψουμε.

67 Ακαδημαϊκοί ζητούν καταγγελία του Μνημονίου και στάση πληρωμών.  (Ιούνιος 2011).

Τώρα είμαστε αρκετά πιο γυμνοί, αλλά ακόμα και τώρα, είναι προτιμότερο από αυτό που νομίζω (δεν ξέρω) γίνεται.

Και η στάση πληρωμών, και τα διάφορα Μνημόνια θα έχουν συνέπεια την αναγκαστική προσγείωση. Θα προσγειωθούμε είτε το θέλουμε είτε όχι. Εάν το κάνουμε επειδή το θέλουμε εμείς, θα ξαναπάρουμε μπρος σαν χώρα.  Αν μας το κάνουν έχουμε χάσει δύο γενιές. Τουλάχιστον. Εκτός εάν γίνει πόλεμος και αλλάξουν άλλα δεδομένα, αλλά δεν έχουμε (νομίζω) την γεωπολιτική σημασία, ή τα κότσια, που είχαμε το 1912. Τώρα έχουμε άϊπαντ και κινητά (με δανεικά).